من معلم هستم...آنچه آموخته ام با سخاوتمندی به تو می آموزم ...

 به تو می آموزم الف ایمان را ،تا که روحت با آن نور وصیقل یابد...

 به تو می آموزم که چطور بر رخ اطلس انسانیت ،رنگها بی مفهوم ، مرزها بی معنی است،و تو هم در تاریخ جای پایی داری...

به تو می آموزم که چطور عشق را در دل خود ضرب کنی و سپس بر همگان تقسیمش و چطور نا مساویهارا به تساوی بکشی...

 به تو می آموزم لحظه های گذران هستی چه بهایی دارند، هر زمان گلبرگی از گل عمر من و تو به زمین می افتد...پس بیا بوی خوش خوبی را به همه هدیه کنیم...

 نوگلم ،فرزندم،

 تو بخواه تو بپرس ، تا که تعریف کنم بی نهایت ها را ...