من معلم هستم...آنچه آموخته ام با سخاوتمندی به تو می آموزم ...

 به تو می آموزم الف ایمان را ،تا که روحت با آن نور وصیقل یابد...

 به تو می آموزم که چطور بر رخ اطلس انسانیت ،رنگها بی مفهوم ، مرزها بی معنی است،و تو هم در تاریخ جای پایی داری...

به تو می آموزم که چطور عشق را در دل خود ضرب کنی و سپس بر همگان تقسیمش و چطور نا مساویهارا به تساوی بکشی...

 به تو می آموزم لحظه های گذران هستی چه بهایی دارند، هر زمان گلبرگی از گل عمر من و تو به زمین می افتد...پس بیا بوی خوش خوبی را به همه هدیه کنیم...

 نوگلم ،فرزندم،

 تو بخواه تو بپرس ، تا که تعریف کنم بی نهایت ها را ...

وقتی بهار از راه می‌رسد و سردی زمستان را از یادها می‌برد، دوستی‌ها دوباره جان می‌گیرند و جانداران زندگی را از سر می‌گیرند. انسانها می‌توانند با خاطری آسوده یکدیگر را دوست داشته باشند. شقایق سرخ، زیبا و کوچک، هر چند عمر کوتاهی دارد اما با ایمان کامل می‌گوید که آن چه می‌ماند، دوستی است. او می‌داند که بسیاری هستند که برای ماندن و گذراندن پوسته‌ای ضخیم بر تن می‌کنند و زمستان را در خوابی عمیق به سر می‌برند اما هرگز به زندگی آنها حسرت نمی‌برد. او تنها در اندیشه بهار و زیستنی زیبا است. تو آموزگار «خوبی»، پاسبان «دوستی» و هم‌نفس باد بهاری هستی. شقایق‌ها بر تو درود می‌فرستند.

آری معلمی دو نیمه دارد نیمی از آن عشقی است که دل تو را بیقرار کرده است و نیمی دیگر آن محبتی است که در دل من می تپد.

 معلّمی هنر است، هنر آموختن هر آن چه سال ها با سعی و تلاش اندوخته است. معلّمی عشقی است الهی و آسمانی است که پروردگارِ مهربان به انسان اعطا کرد تا با همّت بلند خویش روشنائی شب های تارِ جهالت و نادانی باشد. معلمّی، مهری است که از روز ازل با گل آدمی سرشته شد تا مردم از ظلمات جهل به نور دانایی، رهنمون شوند. براستی که معلّمی شغل نیست، عشق است.

به گزارش مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش، روزشمار هفته بزرگداشت معلم در سال تحصیلی 94-93 به شرح ذیل اعلام شد:

شنبه 12 اردیبهشت  روز« معلم، سیره علوی و اندیشه مطهر» ،

یکشنبه 13 اردیبهشت معلم روز « زمینه ساز همدلی و همزبانی» ،

  دوشنبه 14 اردیبهشت  روز « معلم ، خانواده و سبک زندگی ایرانی-اسلامی» ،

سه شنبه 15 اردیبهشت روز « معلم و پیشکسوتان تعلیم و تربیت»،

 چهارشنبه 16 اردیبهشت روز « معلم ، بصیرت و تجدید میثاق با ولایت» ،

 پنجشنبه 17 اردیبهشت روز « معلم مظهر ایثار و پایمردی»  

و جمعه 18 اردیبهشت روز « معلم، دانش آموز و جامعه منتظر» نامیده شده است.

معلمی شغل نیست؛ معلمی عشق است. اگر به عنوان شغل انتخابش کرده ای، رهایش کن و اگر عشق توست مبارکت باد. (شهید رجایی(

اوست خدایی که در میان مردم درس نخوانده پیامبری از خودشان مبعوث کرد تا آیاتش را بر آنها بخواند وآنها را تزکیه کند وکتاب وحکمت بیاموزد . (سوره مبارکه جمعه ، آیه 2 (

تعلیم و تعلم از شئون الهی است و خداوند، این موهبت را به پیامبران و اولیای پاک خویش ارزانی کرده است تا مسیر هدایت را به بشر بیاموزند و چنین شد که تعلیم و تعلم به صورت سنت حسنه آفرینش درآمد. معلم، ایمان را بر لوح جان و ضمیرهای پاک حک می کند و ندای فطرت را به گوش همه می رساند. همچنین سیاهی جهل را از دل ها می زداید و زلال دانایی را در روان بشر جاری می سازد.در این مسیر مقدس ، بزرگانی همچون علامه شهید استاد مرتضی مطهری گام نهاده اند که نامشان بر تارک زمان می درخشد . شهید مرتضی مطهری یکی از آن معلمان راستین است که با نگاه ترکیبی به همه معارف بشری نظر می کند و تمامی تلاشهای علمی و عملی را مقدمه ای برای عبادت می داند و با شهادت، عبادت عملی و علمی خود را کامل می سازد . به همین مناسبت روز شهادت این بزرگ مرد فرزانه را روز معلم نامیدند .